พาณิชยศิลป์ คือ

• น. ศิลปกรรมประเภทหนึ่งซึ่งสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในด้านธุรกิจการค้าโดยเฉพาะ เช่น ศิลปะในการเขียนภาพโฆษณา ศิลปะในการออกแบบเครื่องแต่งกาย.

• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาณ     พาน, พานนะ- น. ลูกธนู, ลูกปืน. ( ป. ; ส. วาณ).
• พาณิช     น. พ่อค้า. ( ส. , ป. วาณิช).
• พาณิชย     พานิดชะยะ-, พานิด น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์
• ชย     ชะยะ น. การชนะ. ( ป. , ส. ). ( ดู ชัย ).
• ยศ     ยด น. ความยกย่องนับถือเกียรติของตน, เกียรติคุณ, ฐานันดรที่พระมหากษัตริย์โปรดเกล้าฯ พระราชทานแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่ง มีสูงต่ำตามลำดับกันไป;
• ศิลป     ศิลป์ กระบวนการ การวัด ศิลปะ
• ศิลป์     ๑ สินละปะ-, สิน, สินละปะ น. ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร, เช่น เขาทำดอกไม้ประดิดประดอยอย่างมีศิลปะ
• พาณิชยศาสตร์    น. วิชาว่าด้วยการค้า.
• พาณิชย-    พานิดชะยะ-, พานิด น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์ และกิจการทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการพาณิชย์รวมตลอดทั้งการซื้อขายและแลกเปลี่ยนสินค้า การควบคุมและส่งเสริมเกี่ยวกับ
• พาณิชย์    พานิดชะยะ-, พานิด น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์ และกิจการทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการพาณิชย์รวมตลอดทั้งการซื้อขายและแลกเปลี่ยนสินค้า การควบคุมและส่งเสริมเกี่ยวกับ
• พาณิชยศาสตรบัณฑิต    พณ.บ.
• เชิงพาณิชย์    เชิงการค้า ทางการค้า
• เรือพาณิชย์    เรือสินค้า คนขาย คนที่ของกระพือหรือเผยแพร่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเรื่องที่ไม่ดี ผู้ทำการค้า พ่อค้า สมาชิกบริษัททรัพย์ที่ซื้อขายหุ้นเพื่อตัวเอง
• การพาณิชย์    การค้า ธุรกิจ การค้าทางการเกษตร การค้าขาย การขาย การซื้อขาย วาณิชย์ ลักษณะพ่อค้า ลัทธิการค้าเพื่อหวังผลกำไร หลักการหรือวิธีการพานิชย์ พาณิชยกรรม พาณิชยการ วณิชยา วณิชย์ การจัดจําหน่าย