รอก คือ

• น. เครื่องผ่อนแรงรูปคล้ายล้อ มีแกนหมุนได้รอบตัว ที่ขอบเป็นร่องสำหรับให้เส้นเชือกหรือเส้นลวดเดินได้สะดวก ใช้สำหรับยก ลาก หรือดึงของหนักให้เบาแรงและสะดวกคล่องขึ้น.

• รอ     ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กรอก    ๑ กฺรอก ก. เทลงในช่องแคบ เช่น กรอกหม้อ กรอกขวด, หรือใช้โดยปริยายก็ได้ เช่น พูดกรอกหู; ลงข้อความหรือจำนวนเลข เช่น กรอกบัญชี. ว. แห้งจนคลอน, ใช้แก่หมากและฝักมะขาม ว่า หมากกรอกมะขามกรอก. ๒ น. ชื่อนกยาง
• ขี้ครอก    ๑ น. ลูกของขี้ข้า, ทาสโดยกำเนิด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Urena lobata L. ในวงศ์ Malvaceae ดอกสีชมพู ผลมีขนปลายเงี่ยงคลุม. (๒) ดู กระชับ ๑.
• ครอก    ๑ คฺรอก น. ลูกสัตว์หลายตัวที่เกิดพร้อมกันคราวเดียว เช่น ลูกครอกปลาช่อน, ลักษณนามเรียกการตกลูกของสัตว์คราวหนึ่ง ๆ เช่น ปีนี้แมวออกลูก ๒ ครอก; (โบ) ลูกของทาสที่เกิดในเรือนเบี้ย เรียกว่า ลูกครอก. ๒ คฺร
• จรอก    ๑ จะหฺรอก (กลอน) น. ทาง, ทางแคบ, ทางเล็ก, ตรอก, ซอก, เช่น มาคะคล้ายโดยทาง ถับถึงกลางจรอกปู่. (ลอ), บ้างก็นั่งในท่าน้ำบ้างก็ค้ำกันไปนั่งในจรอก. (ม. คำหลวง ชูชก). (ข. จฺรก). ๒ จะหฺรอก (กลอน) น. จอก, ข
• ชักรอก    ก. อาการที่ทำให้เส้นเชือกหรือเส้นลวดเคลื่อนผ่านร่องของรอกเพื่อยก ลาก หรือดึงของหนักหรือคนเป็นต้น ให้เบาแรงและสะดวกคล่องขึ้น. น. เรียกโขนที่ชักรอกผู้แสดง เช่น หนุมาน เบญกาย ขึ้นไปจากพื้นเวทีแสดงท่าเห
• ตรอก    ตฺรอก น. ทางที่แยกจากถนนใหญ่และมีขนาดเล็กกว่าถนน.
• บรอกา    ปีแอร์ โพล บรอกา
• พรอก    พฺรอก ก. บอก, พูด, เช่น บัดบอกพรอกพราง.
• รอก่อน    คอยก่อน ช้าก่อน ประเดี๋ยวก่อน หยุดก่อน เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวเดียว
• รอบอก    ทรวงอก หน้าอก อก
• ลูกรอก    น. อาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยไข่กรอกในไส้ไก่แล้วเอาไปต้มหรือนึ่งให้สุก ตัดเป็นแว่น ๆ เมื่อต้มในแกงจืดตอนปลายหัวท้ายจะบานตรงกลางเป็นร่องคล้ายรอก.
• วิ่งรอก    ก. อาการที่คนชักว่าววิ่งช่วยกันฉุดสายป่านโดยเอารอกทับเชือกเพื่อให้ว่าวจุฬาพาว่าวปักเป้าเข้ามาในแดนตน หรือเอารอกทาบเชือกเพื่อให้ว่าวปักเป้าทำให้ว่าวจุฬาเสียเปรียบ แล้วรอกให้ว่าวจุฬาตก; โดยปริยายหมายถ
• สำรอก    ก. ขย้อนเอาสิ่งที่กลืนลงไปในกระเพาะแล้วออกมาทางปาก เช่น สำรอกอาหาร; ทำให้สิ่งที่ติดอยู่กับผิวหลุดออกมา เช่น สำรอกทอง สำรอกสี.

• แกไม่สามารถหนีไปจากเวทมนต์ไลร่าของฉันไปได้หรอก
• ผมไม่เคยคิดจะตีราคางานของผมเป็นเงินทองหรอกครับ
• จะไม่สามารถทำอะไรที่จะหักหลังเอริโกะซังได้หรอก
• แต่ว่าฉันไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรักษามารยาทหรอกนะ
• ไว้ฉันจะไปร้านเน็ตให้ พี่ไม่ต้องไปหรอกนะ เข้าใจ ?
• โซยีคงไม่รู้หรอกว่านางถูกเรียกใช้เพื่อทำสิ่งใด
• นายไม่สามารถไปบอกผู้หญิงคนนั้นให้ทำอะไรได้หรอก
• ฉันไม่มีปัญญาหาเงินหนึ่งล้านได้ทันพรุ่งนี่หรอก
• ผู้หญิงน่ะเขาไม่นั่งหลังโก่งๆงอๆอย่างนี้หรอกนะ
• ฉันไม่สามารถที่จะยอมรับความหวังดีจากเธอได้หรอก