ลงโทษทัณฑ์ คือ

• ทําโทษ
  ลงอาญา

• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• ลงโทษ     ก. ทำโทษเช่นเฆี่ยน จำขัง ปรับเอาเงิน เป็นต้น.
• โท     ว. สอง, ชั้นที่ ๒ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำกว่าเอก สูงกว่าตรี) เช่น ร้อยโท ข้าราชการชั้นโท ปริญญาโท;
• โทษ     โทด, โทดสะ- น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น
• โทษทัณฑ์     ความผิด ทัณฑ์ โทษ
• ทัณฑ     ทันดะ-, ทันทะ-, ทัน น. โทษที่เนื่องด้วยความผิด; ( กฎ ) โทษทางวินัยสถานหนึ่งที่ใช้แก่ข้าราชการบางจำพวก เช่น ทหาร ตำรวจ. ( ป. , ส. ).
• ทัณฑ์     ทันดะ-, ทันทะ-, ทัน น. โทษที่เนื่องด้วยความผิด; ( กฎ ) โทษทางวินัยสถานหนึ่งที่ใช้แก่ข้าราชการบางจำพวก เช่น ทหาร ตำรวจ. ( ป. , ส. ).
• การลงโทษทางสังคม    โครงสร้างสังคม ตําแหน่งทางสังคม ระบบสังคม การแบ่งชั้นสังคม ระบบชนชั้น
• การลงโทษ    การสร้างความเดือดร้อน การสร้างความเสียหาย การทารุณ การทำโทษ การทำให้เจ็บปวด การใช้สิ้นเปลือง
• ตัดสินลงโทษ    ตัดสินโทษ พิพากษา
• ถูกลงโทษ    ต้องโทษ ถูกทําโทษ
• บทลงโทษ    น. ข้อบัญญัติโทษทางอาญา.
• ลงโทษกลับ    แก้แค้น
• ลงโทษปรับ    โกงเอามา
• เลือกลงโทษ    เลือกตําหนิ

• กษัตริย์เซอร์ซิสไม่พอใจพวกเหล่าขุนพล สั่งลงโทษทัณฑ์
• คับแค้นที่รักนั้นลงโทษทัณฑ์