วันพักผ่อน คือ

• วันหยุด

• วัน     ๑ น. ระยะเวลา ๒๔ ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำรุ่ง หรือตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเที่ยงคืน เช่น วันเฉลิมพระชนมพรรษาหยุดราชการ ๑ วัน, ระยะเวลา ๑๒ ชั่วโมง
• นพ     นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
• พัก     ก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น
• พักผ่อน     ก. หยุดทำงานชั่วคราวให้คลายเหนื่อย.
• ผ่อน     ก. ทำให้หย่อนหรือคลายความตึง เช่น ผ่อนสายป่านว่าว ผ่อนหนี้ ผ่อนอารมณ์.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• วันหยุดพักผ่อน    วันหยุด ฮอลิเดย์ ช่วงหยุดงาน
• บ้านพักผู้ว่าราชการจังหวัด    จวน
• ดูถูกผิว    เหยียดผิว แบ่งผิว
• วิกผม    วิก ผมปลอม ปอยผมปลอม
• ที่พักผ่อน    ที่นอน ที่พักผ่อนหย่อนใจ สถานที่พักผ่อน ที่สังสรรค์ สโมสร
• นั่งพักผ่อน    นั่งเล่น
• ลาพักผ่อน    ลาพัก ลาพักร้อน
• หยุดพักผ่อน    ใช้เวลาพักผ่อน
• เครื่องถอนพืชหัว    เครื่องเก็บเกี่ยวพืชหัว

• ผมแน่ใจว่าเธอกำลังมีความสุขกับวันพักผ่อนของเธอ
• คุณจะบอกคนอื่นอย่างไร ว่ามันเป็นวันพักผ่อนที่ดี
• ดีจังเลย วันพักผ่อนขณะทำงานในที่อย่างกับปราสาท
• ฉันขอโทษที่วันพักผ่อนของเรา ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
• ใช้เวลาในวันพักผ่อนนี้ คุณต้องมีความสนุกให้ได้นะ
• พวกคุณยายออกเดินทางเพื่อวันพักผ่อนของพวกท่าน
• ผมรู้ว่ามันเหมือนวันพักผ่อน จากชีวิตจริงของเรา แต่
• อพาร์ตเมนต์สุดหรูสำหรับการขยายวันพักผ่อนของคุณ
• ออกแบบทุกวันของคุณให้เป็นวันพักผ่อนได้ไม่รู้จบ​
• สัมมนาทางวิชาการ หรืองานเลี้ยงสังสรรค์ในวันพักผ่อน