วิทูร คือ

• ๑
  ว. ฉลาด, คงแก่เรียน, มีปัญญา, ชำนาญ. (ป., ส. วิทุร).
  ๒
  ว. ไกล, ห่าง, พ้นออกไป. (ป., ส.).

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิทู     น. ผู้ฉลาด, ผู้รอบรู้, ผู้มีปัญญา, ผู้ชำนาญ. ( ป. ).
• ทู     ๑ ( กลอน ) ว. สอง เช่น ลูกเสือสนองคำโคทู. ( เสือโค ). ๒ น. (๑) ชื่อปลาทะเลชนิด Rastrelliger brachysoma ในวงศ์ Scombridae ตัวยาวเรียว
• ทูร     ทูระ- ว. คำประกอบหน้าคำศัพท์ หมายความว่า ไกล เช่น ทูรบถ ทูรมรรคา ว่า ทางยาว, ทางไกล. ( ป. ).
• ผู้รู้ทั่ว    ปราชญ์ ผู้รู้ สัพพัญญู
• ทําให้รู้กันทั่ว    ทําให้กระจายออกไป ทําให้แพร่หลาย บอกให้รู้กันทั่ว แจ้งให้ทราบ พบ เจอ ค้นหา ค้นพบ ตรวจพบ
• ทําให้รู้สึกตัว    ทําให้กลับมามีเหตุผลหรือใช้เหตุผลใคร่ครวญ ทําให้ตื่นจาก ตื่นจากความฝัน ทําให้ตระหนักถึง ทําให้ตื่นตัวเรื่อง ทําให้เข้าใจความจริง
• ทําให้รู้ว่าสําคัญ    ตระหนักว่าสําคัญ
• รัว    ๑ น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์เพลงหนึ่ง ใช้ในโอกาสเช่นร่ายเวทมนตร์คาถา แปลงกาย หรือเนรมิตตัว. ๒ ก. ตีหรือยิงเป็นต้นเร็ว ๆ ทำให้เกิดเสียงดังถี่ ๆ เช่น รัวระฆัง รัวกลอง รัวปืนกล; อาการที่พูดเร็วจนลิ้นพันกัน ฟ
• รั่ว    ๑ ก. อาการที่อากาศหรือของเหลวเป็นต้นไหลเข้าหรือออกทางรอยแตกหรือรูที่เกิดจากความชำรุด เช่น น้ำรั่ว ฝนรั่ว. ว. มีรอยแตกหรือมีรูซึ่งเกิดจากความชำรุดที่อากาศหรือของเหลวเป็นต้นเข้าออกได้ เช่น เรือรั่ว ท่
• รั้ว    น. เครื่องล้อมกันเป็นเขตของบ้านเป็นต้น มักทำด้วยเรียวไผ่ ต้นไม้ขนาดเล็ก หรือสังกะสี เช่น รั้วมะขามเทศ รั้วสังกะสี, โดยปริยายเรียกทหารซึ่งทำหน้าที่เป็นกำลังป้องกันชาติว่า รั้วของชาติ.
• ริ้ว    น. เส้นลายหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นรอย เป็นทาง ๆ เป็นแถวหรือเป็นแนวยาวไป เช่น ผ้าขาดเป็นริ้ว ริ้วขบวน ริ้วปลาแห้ง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น เรียกปลาแห้งที่ผ่าเป็น ๕ ริ้ว ว่า ปลา ๕
• วิร    วิระ- ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).
• วิร-    วิระ- ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).
• วีร    วีระ- ว. กล้าหาญ. (ป., ส.).

• นายวิทูร มโนมัยกุล กรรมการ
• นายวิทูร มโนมัยกุล