ศาปมุกติ์ คือ

• สาปะมุก
  น. การพ้นจากผลคำแช่ง. (ส.).

• ศาป     สาบ, สาปะ- ( แบบ ) น. คำแช่ง, การด่า. ( ส. ; ป. สาป).
• ปม     น. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.
• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุก     น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในสกุล Pinctada วงศ์ Pteriidae อาศัยอยู่ตามแนวปะการัง ให้ไข่มุกและมุกซีก เปลือกใช้ทำเป็นเครื่องประดับได้.
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• บาปมิตร    บาบปะมิด น. มิตรชั่ว. (ส. ปาปมิตฺร; ป. ปาปมิตฺต).
• ปาปมุต    ว. ไม่มีใครถือโทษ.
• ศาป-    สาบ, สาปะ- (แบบ) น. คำแช่ง, การด่า. (ส.; ป. สาป).
• ค่าปกติ    ค่ากลาง ค่าเฉลี่ย มาตรฐาน
• ศากตะ    สากตะ น. ผู้นับถือนิกายศักติ.
• ศาปานต์    ว. พ้นสาป. (ส.).
• ดีกว่าปกติ    เป็นพิเศษ เหนือกว่า
• กระดิกตัวไปมา    กลิ้งเกลือกไปมา บิดตัวไปมา
• ช้ากว่าปกติ    ล่าช้า สาย
• ต่ำกว่าปรกติ    ต่ำ