สําสา คือ

• จามจุรี
  ฉําฉา
  พายัพ
  ก้ามปู

• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• ผู้ส่งสาส์น    ผู้บอกข่าว ผู้ส่งข่าว ผู้ส่งจดหมาย ผู้ส่งสาร ม้าเร็ว
• สิงสาราสัตว์    น. สัตว์ต่าง ๆ มักหมายถึงสัตว์ป่า เช่น ในป่าใหญ่มีสิงสาราสัตว์นานาชนิด.
• สิงห์สาราสัตว์    สัตว์ สัตว์เดรัจฉาน
• สีหน้าสารย้อมสี    การปรากฎเป็นสี การใส่หรือทาสี วิธีการใส่หรือทาสี โฉมภายนอก
• ตาสีตาสา    (สำ) น. ชาวบ้านทั่ว ๆ ไป.
• กาสา    ๑ น. ผ้าชนิดหนึ่ง เช่น คลังถวายผ้ากาษา. (กฎ. ราชบุรี ๒/๑๐๗), และพระไตรภูวนาทิตยวงศ์ก็ให้ผ้าลายและเสื้อกาสาคนละสำรับ. (พงศ. กรุงเก่า), ฝันว่าห่มผ้าขาวกาสา. (ตำราทำนายฝัน). (ทมิฬและมลายู กาสา ว่า ผ้าด
• กาสาร    -สาน (แบบ) น. สระ, บ่อ, ทะเลสาบ. (ส.).
• กาสาว    กาสาวะ- น. ผ้าย้อมฝาด, เขียนเป็น กาสาว์ ก็มี. (ป.).
• กาสาว-    กาสาวะ- น. ผ้าย้อมฝาด, เขียนเป็น กาสาว์ ก็มี. (ป.).
• คําสาป    คําสบถ คาถา คาถาอาคม คําเสก มนต์ เวทมนตร์คาถา คําสาปแช่ง คําแช่ง
• งาสาน    (โบ) น. เรียกพัดยศที่พื้นพัดสานด้วยงาช้าง เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี ว่า พัดงาสาน, ในสมัยโบราณ สมเด็จพระสังฆราชและสมเด็จพระราชาคณะเจ้าคณะใหญ่ที่ลงท้ายสร้อยราชทินนามว่า “คามวาสี อรัญวาสี” มีพัดยศ ๒
• ทาสา    ขี้ข้า ข้าทาส ข้ารับใช้ ทาส ทาสี บ่าว ไพร่
• ทําสาว    รีแพร์
• นาสา    (แบบ) น. จมูก. (ป., ส.).