เกื้อหนุนจุนเจือ คือ

• สนับสนุน
  อุดหนุน
  เกื้อ
  เกื้อหนุน

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกื้อ     ก. อุดหนุน, เจือจาน, เอื้อเฟื้อ, เผื่อแผ่.
• เกื้อหนุน     v. ช่วยเหลือสนับสนุน , ชื่อพ้อง: อุดหนุน, สนับสนุน, เกื้อ, เกื้อหนุนจุนเจือ ตัวอย่างการใช้: เราต้องสามัคคีเกื้อหนุนซึ่งกันและกัน
• อห     อะหะ น. วัน, วันหนึ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาสในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สัปดาห์ มาจาก ส. สปฺต + อห = ๗ วัน.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนุ     หะนุ น. คาง. ( ป. , ส. ).
• หนุน     ก. รองให้สูงขึ้น เช่น เสื้อหนุนไหล่, ดันให้สูงขึ้น เช่น น้ำทะเลหนุน; ส่งเสริม เช่น หนุนให้สอบชิงทุนรัฐบาล, เพิ่มเติม เช่น หนุนทัพ;
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• จุ     ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
• จุน     ก. ค้ำหรือยันเพื่อปะทะปะทังไว้.
• จุนเจือ     ก. อุดหนุน, เผื่อแผ่.
• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจือ     ก. เอาส่วนน้อยประสมลงไปในส่วนมากให้ระคนปนกัน ตามปรกติใช้กับของเหลว เช่น เอาน้ำเย็นเจือน้ำร้อน. ว. ไม่แท้ไม่บริสุทธิ์เพราะมีสิ่งอื่นปนอยู่ด้วย
• อุดหนุนจุนเจือ    ก. ช่วยเหลือเกื้อกูล.
• ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ    ว. แสดงอาการกินหมากจัดเอาอย่างเขา; เจ้าหน้าเจ้าตา, ดัดจริตเสนอหน้าหรือแสดงตัวผิดกาลเทศะ.