เทพบดี คือ

• เทบบอดี
  น. เจ้าแห่งเทวดา, พระอินทร์. (ส.).

• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทพ     ๑ เทบ, เทบพะ- น. เทวดา. ( ป. , ส. เทว). ๒ น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ เช่น เทพชาตรี เทพทอง เทพนิมิต เทพบรรทม
• พบ     ก. เห็น (ใช้แก่อาการเห็นซึ่งต่อเนื่องกับกิริยาอื่น เช่น ขุดพบ ค้นพบ ไปพบ หาพบ), ปะ, ประสบ, เจอะ, เจอ, เช่น พบเพื่อน พบอุปสรรค.
• บด     ๑ ก. ทำให้เปลือกแตก เช่น บดข้าวเปลือก, ทำให้แหลก เช่น บดข้าวสุก, ทำให้เป็นผง เช่น บดยานัตถุ์, ทำให้เรียบและแน่น เช่น บดถนน. ๒ น.
• บดี     บอดี ( แบบ ) น. นาย, เจ้าของ, เจ้า, ผู้ครอง, ผู้บังคับบัญชา; ผัว. ( ป. , ส. ปติ), ในสันสกฤตมีเกณฑ์ว่าศัพท์นี้เมื่ออยู่เฉพาะหมายความว่า นาย
• ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
• เทพบุตร    เทบพะบุด น. เทวดาผู้ชาย. (ส.).
• เทพาธิบดี    น. เจ้าแห่งเทวดา, พระอิศวร. (ป., ส.).
• เทพบริษัท    เทบบอริสัด น. พวกเทวดา. (ส.).
• เทพ-    เทบ, เทบพะ- น. เทวดา. (ป., ส. เทว).
• เทพี    ๑ น. เทวี, เรียกหญิงที่ทำหน้าที่โปรยพืชพรรณธัญญาหารในพิธีแรกนาว่า นางเทพี, หญิงที่ชนะประกวดความงาม เช่น เทพีสงกรานต์. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Caesalpinia crista L. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นมีหนาม ดอกสีเห
• พบด้วย    ค้นพบด้วย
• เทพาดิเทพ    น. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น. (ป. เทวาติเทว).
• ค้นพบด้วย    พบด้วย
• [[กรุงเทพ]]    [[กรุงเทพมหานคร]] [[บางกอก]]

• เทพบดีผู้อยู่เบื้องขวา พระหัตถ์ขวาถือม้วนสารา หมายถึง นายจ้าง