เนาวนิต คือ

• -วะนิด
  น. นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ป., ส. นวนีต).

• เนา     ๑ ก. เย็บห่าง ๆ พอให้อยู่เป็นแนวเพื่อเย็บให้เรียบร้อยต่อไป. ๒ ก. อยู่. ( ข. ). ๓ ( แบบ ) น. เรือ, สำเภา, เภตรา. ( ส. ). ๔ น.
• เนาว     เนาวะ- ( แบบ ) ว. เก้า, จำนวน ๙. ( ป. นว).
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาว     ( โบ ) น. มะนาว.
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• เนาว-    ๑ เนาวะ- (แบบ) ว. ใหม่. (ป. นว). ๒ เนาวะ- (แบบ) ว. เก้า, จำนวน ๙. (ป. นว).
• ชาวนา    ผู้ปลูก ผู้เติบโต สิ่งที่เติบโต เกษตรกร ชาวไร่ คนทํานา เจ้าของฟาร์ม กสิกร ผู้รับเลี้ยง ชาวไร่ชาวนา ชาวชนบท ตาสีตาสา รถไถ คนหรือสิ่งที่ใช้เตรียมดินเพื่อการเพาะปลูก
• ภาวนา    พาวะ- น. การทำให้มีขึ้นให้เป็นขึ้นทางจิตใจ. ก. สำรวมใจให้แน่วแน่เป็นสมาธิ เช่น สวดมนต์ภาวนา, สำรวมใจตั้งความปรารถนา เช่น นั่งภาวนาขอให้พระช่วย. (ป.).
• ตัวนาก    นาก
• ตัวนาง    น. ผู้แสดงละครรำหรือระบำ เข้าเครื่องละครรำ ใช้ลีลาท่ารำแบบหญิง, นางเอกในเรื่องลิเก ละคร.
• เนาวรัตน์    ดู นวรัตน์.
• ข้าวนาปี    น. ข้าวที่ปลูกในฤดูฝน.
• ท้าวนาง    น. ข้าราชการฝ่ายใน.
• ผู้ภาวนา    ผู้สวดมนต์ ผู้อ้อนวอน