เสาตั้งคาน คือ

• เสาเอก

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสา     ๑ น. ท่อนไม้สำหรับใช้เป็นหลักหรือเป็นเครื่องรองรับสิ่งอื่นมีเรือนเป็นต้น เช่น เสาเรือน เสาโทรเลข, เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้น. ๒
• เสาตั้ง     โครงเสาคู่
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาต     ว. สำราญ, ยินดี, เป็นที่พอใจ. ( ป. ; ส. ศาต).
• ตั้ง     ก. ชูตัว, ชูตัวหรือทำให้ทรงตัวในลักษณะที่ไม่ใช่นอนหรือล้ม, เช่น ขนตั้งชัน ต้นข้าวเอนแล้วกลับตั้งขึ้น ตั้งขวด ตั้งตุ๊กตา; ทรง, ดำรง, เช่น
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• คาน     น. เครื่องเรือนที่ยึดเสาและรองตง ทำด้วยไม้เป็นต้น, ไม้ทำอย่างรอดสำหรับรองรับของหนัก เช่น คานเรือ; ไม้สำหรับหาบหรือหามสิ่งของต่าง ๆ เรียกว่า
• เสาค้ำหลังคา    ปีกค้ำอนุสาวรีย์ สายค้ำ สายรัดไส้เลื่อน เสาค้ำสะพานรถไฟที่ข้ามเหว โครงยึด
• สังคาตา    น. พ่อ. (ช.).
• เสาตรี    น. เสาเรือนที่ตั้งถัดเสาโทไปทางทิศตะวันตก.
• บ้านเล็กบนหลังคาตึก    บ้านหลังคมเพิงหมาแหงน เพิง
• เสาที่ค้ําหลังคาในแนวตั้ง    เสาเอก
• คานค้ำหลังคา    จันทัน คาน
• คานค้ําหลังคา    จันทัน