เอ อี ฮูสมาน คือ

• ฮูสมาน
  อัลเฟรด เอ็ดเวิร์ด ฮูสมาน

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• อี     ๑ น. คำประกอบคำอื่นบอกให้รู้ว่าเป็นเพศหญิงหรือสัตว์ตัวเมีย เช่น อีสาว อีเหมียว, คำประกอบหน้าชื่อผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่า,
• ฮู     องค์การอนามัยโลก ดับเบิลยูเอชโอ
• ฮูสมาน     เอ อี ฮูสมาน อัลเฟรด เอ็ดเวิร์ด ฮูสมาน
• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• สมา     ๑ สะมา ก. ขมา. ๒ สะมา น. ปี. ( ป. , ส. ).
• สมาน     สะมานะ-, สะหฺมานนะ- ว. เสมอกัน, เท่ากัน. ( ป. , ส. ). ๒ สะหฺมาน ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้; เชื่อม,
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาน     ๑ น. ชื่อโรคจำพวกหนึ่ง เกิดได้หลายสาเหตุ เช่น มีถุงน้ำเกิดที่เยื่อบุช่องท้อง การอุดกั้นหลอดเลือดดำหรือทางเดินของน้ำเหลือง ตับแข็ง ลิ้นหัวใจพิการ
• อัลเฟรด เอ็ดเวิร์ด ฮูสมาน    เอ อี ฮูสมาน ฮูสมาน
• อัสมิมานะ    อัดสะ- (แบบ) น. มานะว่าเป็นเรา, การถือเขาถือเรา. (ป.).
• อู้ฮู    int. คำที่เปล่งออกมาแสดงความตื่นเต้น ตัวอย่างการใช้: อู้ฮู! ทำไมตัวมันถึงใหญ่ขนาดนี้
• ฮือ    ๑ ก. กรูกันเข้ามาหรือออกไป, แตกตื่นชั่วขณะ. ว. อาการที่ไฟไหม้ลุกลามอย่างรวดเร็ว ในความว่า ไฟลุกฮือ. ๒ ว. เสียงอย่างเสียงครางของเด็กเมื่อร้องไห้นาน ๆ หรือเสียงครางเมื่อมีอาการไข้หรือหนาวเย็น.
• ฮื่อ    ว. เสียงอย่างหมาคำราม; (ปาก) เสียงแสดงคำรับของผู้ที่มีอำนาจหรือผู้เสมอกัน.
• ฮื้อ    อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความรำคาญหรือไม่พอใจ.