ไร้เพศ คือ

• ซึ่งไม่มีเพศ
  เกิดขึ้นโดยไม่มีการร่วมเพศ

• ไร     ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
• ไร้     ว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพศ     น. รูปที่แสดงให้รู้ว่าหญิงหรือชาย; ( ไว ) ประเภทคำในบาลีและสันสกฤตเป็นต้น, ตรงกับ ลิงค์ หรือ ลึงค์; เครื่องแต่งกาย; การประพฤติปฏิบัติตน เช่น
• นามที่ไร้เพศ    ผู้ทำตัวเป็นกลาง พืชที่ไม่มีทั้งเกสรตัวผู้และตัวเมีย สัตว์ที่ถูกตอน แมลงที่มีอวัยวะเพศไม่สมบูรณ์
• ไร้อวัยวะเพศ    เข้าได้กับทุกสีหรือหลายสี ไม่มีลักษณะเฉพาะ
• ซึ่งไร้สมรรถภาพทางเพศ    ซึ่งมีอาการกามตายด้าน
• กลับเพศ    เปลี่ยนเพศ แปลงเพศ
• ถือเพศ    ก. ดำรงสภาพ เช่น ถือเพศเป็นนักบวช.
• ผิดเพศ    ว. ผิดแผกไปจากเพศของตน เช่น แต่งตัวผิดเพศ.
• มีเพศ    ซึ่งมีเพศแตกต่าง เกี่ยวกับเพศ
• รวม เพศ    เย๊ด
• ลักเพศ    ลักกะเพด ก. ทำหรือแต่งตัวปลอมแปลงให้ผิดไปจากเพศของตน เช่นคฤหัสถ์แต่งตัวปลอมเพศเป็นสมณะ ผู้ชายแต่งตัวเป็นผู้หญิง; (ปาก) ทำนอกลู่นอกทาง เช่นดื่มน้ำทางหูถ้วย.
• ลาเพศ    v. ลาจากเพศบรรพชิต ชื่อพ้อง: ลาสึก, ลาสิกขา คำตรงข้าม: ลาบวช ตัวอย่างการใช้: สามเณรตัดสินใจลาเพศบรรพชิตด้วยความรู้สึกเป็นห่วงพี่สาว
• สตรีเพศ    น. เพศหญิง, คู่กับ บุรุษเพศ.

• อภิอัตตาอิสระ สิ่งมีชีวิตไร้เพศที่โจมตียามจนมุม
• ยกเว้นแค่ดูเป็นพวกไร้เพศมากกว่า
• ฉันกลับถูกซ่อนอยู่ในคำว่าไร้เพศ
• แต่มันจะคืนสู่สภาพไร้เพศแทน
• สภาพไร้เพศ แต่คำฟ้องร้อง