ภูมิศาสตร์ไทย จีน

ภู 土 [tǔ] 土地 [tǔ dì] 陆地 [lǜ dì] 大地 [dà dì] 土山 [tǔ shān] 山岳 [shān yuè]
ภูมิ 土地 [tǔ dì] 大地 [dà dì] 基础 [jī chǔ] 出身 [chū shēn] 门第 [mén dì] 等级 [děng jí] 雄伟 [xióng wěi] 壮观 [zhuàng guān] 知识 [zhī shi]
ภูมิศาสตร์ 地理地理学
มิ 不 [bù]
ศาสตร์ 经典 [jīng diǎn] 典籍 [diǎn jí] 教材 [jiào cái] ; 学科 [xué kē] 学术 [xué shù] 知识 [zhī shi] ; 规则 [guī zé] 法则 [fǎ zé] ; 说明 [shuō míng] 指导 [zhǐ dǎo] ; 宗教 [zōng
ไทย 泰国 [tài guó]
ภูมิศาสตร์ภูมิภาค 区域地理; 区域地理学
ภูมิศาสตร์ศาสนา 宗教地理
ภูมิศาสตร์ภูฏาน 不丹地理
ภูมิศาสตร์คิริบาส 基里巴斯地理
ภูมิมาตรศาสตร์ 测地学
ประวัติศาสตร์ไทย 泰国历史
ภูมิศาสตร์กรีซ 希腊地理