disputation แปล

• [ˌdɪspju'teɪʃ(ə)n]
  n.
  การโต้เถียง [kān tō thīeng]

• disputation of the holy sacrament    การโต้แย้งเรื่องศีลศักดิ์สิทธิ์
• disputant    [dɪs'pjuːt(ə)nt] 1. n. คู่พิพาท [khū phi phāt] 2. n. exp. คู่วิวาท [khū wi wāt]
• disputable    adj. ที่โต้แย้งได้ ที่เกี่ยวข้อง: ที่ถกเถียงได้
• dispur    [dɪs'pʊə] n. prop. ทิสปุระ
• disputatious    [ˌdɪspju'teɪʃəs] adj. เถียงคำไม่ตกฟาก [thīeng kham mai tok]
• disprove    vt. พิสูจน์ให้เห็นว่าผิด ที่เกี่ยวข้อง: พิสูจน์ว่าผิด ชื่อพ้อง: refule, discredit, explode คำตรงข้าม: prove
• disputatiously    ในการโต้แย้ง
• disproportionateness    ความเข้ากันไม่ได้ สิ่งที่ไม่ลงรอยกัน
• dispute    1) n. การโต้เถียง ที่เกี่ยวข้อง: ความขัดแย้ง, การโต้แย้ง, การคัดค้าน, การไม่เห็นด้วย ชื่อพ้อง: argument, disagreement, dispute คำตรงข้าม: support, agree 2) vt. โต้เถียง ที่เกี่ยวข้อง: ทะเล

• ผู้ชนะจะต้องเป็นฝ่ายติดต่อกลับทางโรงแรมเพื่อรับรางวัล การประกาศรายชื่อผู้ชนะเป็นครั้งสุดท้าย และจะไม่มีการเรียกร้องหรือการตรวจสอบครั้งต่อไป
  The hotel decision is considered final. There is no further disputation