flamboyance แปล

• n. ความหรูหรา
  ที่เกี่ยวข้อง: การตกแต่งอย่างมากมาย ชื่อพ้อง: elaboration, ornateness คำตรงข้าม: simplicity

• flambeau    ['flæmbəu] n. - คบเพลิง [khop phloēng] - คบไฟ [khop fai]
• flambe    จุดไฟ
• flamboyant    1) adj. หรูหรา ชื่อพ้อง: elaborate, florid คำตรงข้าม: simple, unadorned 2) adj. สีสันฉูดฉาด ที่เกี่ยวข้อง: สีสันบาดตา ชื่อพ้อง: colourful, brilliant คำตรงข้าม: dull
• flaky aggregate    มวลรวมรูปร่างแบน
• flamboyant style    แบบสถาปัตยกรรมและเครื่องเรือนสมัยโกธิคยุคหลังสุด เริ่มในศตวรรษที่ 14 มีรูปลักษณะเป็นส่วนดค้งแหลม เชน ที่หน้าต่าง และมีลวดลายลักษณะคล้ายเปลวไฟตกแต่งส่วนยอด เช่น นาฬิกาตั้งสูงที่มีเครื่องตกแต่งส่วนยอด
• flaky    1) adj. ที่แตกเป็นแผ่น ที่เกี่ยวข้อง: ที่แตกเป็นสะเก็ด, ที่แตกเป็นชิ้นๆ 2) adj. ที่ชอบทำตัวประหลาด ชื่อพ้อง: eccentric, wacky คำตรงข้าม: regular, normal 3) sl. ติดยาเสพติด (โคเคน)
• flamboyantly    อย่างฉูดฉาด อย่างหรูหรา อย่างสะดุดตา
• flaking    การหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ การบดละเอียด การทุบให้ละเอียด การแตกเป็นชิ้นเล็ก การทําให้เป็นเศษเล็กเศษน้อย การคั้น การทําให้เป็นชิ้นเล็กๆ การสับ
• flamdoodle    เรื่องเหลวไหล เรื่องไร้สาระ