spittle แปล

• 1) n. น้ำลาย
  ชื่อพ้อง: saliva, spit
  2) n. น้ำเมือกของจั๊กจั่น

• spittle bug    n. exp. เพลี้ยกระโดดดำ [phlīa kra dōt dam]
• spitting image    idm. ความเหมือนกันมากของคน 2 คน
• spitting cobra    งูเห่าพ่นพิษ
• spitting    ['spɪtɪŋ] 1. adj. ถ่มถุย [thom thui] 2. n. การคาย [kān khāi]
• spittoon    n. กระโถนบ้วนน้ำลาย ชื่อพ้อง: cuspidor
• spitter    คนถุยน้ำลาย ผู้บ้วนน้ำลาย ผู้ถ่มน้ำลาย คนบ้วนน้ำลาย คนถ่มน้ำลาย
• spitz    n. สุนัขพันธุ์หนึ่ง
• spittal an der drau    ชปิททาลอันแดร์เดรา
• spitzbergen    หมู่เกาะสปิตส์เบอร์เกน

• ป้องกันกบล้างทำความสะอาดแบคทีเรียที่ไม่สามารถมองเห็นได้และน้ำลาย
  Anti-frog,washable, Block Invisible Bacteria And Spittle
• เมื่อตรัสดังนั้นแล้ว พระองค์ก็ทรงบ้วนน้ำลายลงที่ดิน แล้วทรงเอาน้ำลายนั้นทำเป็นโคลนทาที่ตาของคนตาบอดนั้น
  9:6 When he had thus spoken, he spit on the ground, and made clay of the spittle, and he anointed the eyes of the blind man with the clay,
• 19 อีกนานเท่าใดพระองค์จึงจะไม่ทรงออกไปจากข้าพระองค์ หรือปล่อยข้าพระองค์แต่ลำพัง จนข้าพระองค์จะกลืนน้ำลายของตนได้
  19 How long wilt thou not depart from me, nor let me alone till I swallow down my spittle?