คนหูเบา อังกฤษ

คน n. 1. a person, a man or a woman, a human being, a human; 2. a body, a
หู n. ear(s). ตัวอย่าง: สมภารถามอย่างไม่เชื่อหู The abbot asked as if he
หูเบา adj. credulous
เบา v. 1. to be light (in weight); 2. to be low (not loud); sv. 3.
บา exclamation denoting comtempt, dissatisfaction, "bah!"
คนอ่อนแอ คนอารมณ์อ่อนไหว, คนหูเบา, คนไม่หนักแน่น n. softy ชื่อพ้อง: softie n. softie ชื่อพ้อง: softy
คนที่ตบเบาๆ n. patter 6
คนเบาปัญญา thick-skulled idiot bonehead simpleton fool blockhead clodpole ding-a-ling
บังคนเบา [bang khon bao] n. urine
ผ่อนหนักผ่อนเบา [phǿn nak phǿn bao] v. exp. be accomodating ; make concessions ; compromise
ผ่อนหนักเป็นเบา v. idiom. to ease, reduce.
คนเป็นเบาหวาน diabetic
พระบังคนเบา pee urine piddle weewee water piss
ลงพระบังคนเบา piss go to the toilet urinate make water wee pass urine
ชอบบางคนหรือบางสิ่งมาก idm. for 2