คำโวหาร อังกฤษ

คำ n. 1. word(s), (oral) speech, a mouthful; clf. 2. classifier for an
โว v. brag ที่เกี่ยวข้อง: boast, swagger, vaunt, bluster
โวหาร 1) n. diction 2) n. eloquence ที่เกี่ยวข้อง: words, diction,
หา v. 1. to look for, to search for, to seek, to find, to ask for; 2. for,
หาร v. to divide. ตัวอย่าง: ในวิธีคำนวณแบบลอการิธม์ คูณกลายเป็นบวก
ตีโวหาร play with words wisecrack use idiomatic expression bicker speak eloquently equivocate quibble
โวหาร สำนวน, คำพังเพย, คำคม n. phrase 3 ชื่อพ้อง: saying; expression; idiom
คำถามเชิงสำนวนโวหาร n. rhetorical question
โวหารเล่นคำหลากความ zeugma
กัปปิยโวหาร 1) n. suitable speech 2) n. proper speech for a monk ที่เกี่ยวข้อง: monk's utterable words
คําโวหาร oration oratory
ผู้มีโวหารดี [phū mī wō hān dī] xp man of eloquence ; man with a silver tongue
เจ้าโวหาร philosophy quibbler casuist sharp-tongued phraseologist
เชิงโวหาร rhetoric
แบบโวหาร rhetorically