ที่ใช้จนเก่า อังกฤษ

• worn

• ที     clf. 1. time, occasion, instance; 2. particle emphasis.
• ที่     n.c. 1. place, space; prep. 2. at, in, to, as; 3. which, who,
• ที่ใช้     use
• ี่     open-ended unrestricted unhappy ready
• ใช     key
• ใช้     v. 1. to use, spend, expend, pay back; 2. to make use of, employ.
• ใช้จนเก่า     [chai jon kao] adj. worn
• จน     v. 1. to be poor, in distress; 2. until, till; 3. to be defeated.
• เก     1) adj. mischievous ที่เกี่ยวข้อง: idle 2) v. cripple
• เก่     adj. oral making sense
• เก่า     v. 1. to be old, to be ancient; 2. to be former, formerly, before.
• ซึ่งใช้จนเก่า    frayed shabby worn-out worn threadbare
• ใช้มากจนเก่า ใส่มากจนเก่า    adj. well-worn
• ซึ่งใช้จนเก่า ซึ่งใช้จนเสื่อม    adj. worn 2 ชื่อพ้อง: shabby; threadbare; frayed
• ซึ่งใช้จนเก่า ซึ่งใช้จนเสื่อม worn-    adj. worn-