ผู้พิพากษาทั้งหลาย อังกฤษ

• judicature

• ผู้     n. 1. person; clf. 2. classifier for people. ตัวอย่าง:
• ผู้พิพากษา     n. a judge. ตัวอย่าง: ข้อตัดสินของผู้พิพากษาควรจะเป็นธรรมเสมอ A judge's
• ผู้พิพากษาทั้ง     judiciary
• พิพากษา     v. sentence ที่เกี่ยวข้อง: deliver judgement, decide, judge
• พา     v. to lead, to conduct, to take (somebody some place), to carry.
• กษ     n. Ministry of Agriculture and Cooperatives
• ทั้ง     adj. adv. 1. as well as, both; 2. all, altogether, wholly, at large;
• ทั้งหลาย     all, the whole (group). ตัวอย่าง:
• หลา     [lā] n. yard
• หลาย     many, several, much. ตัวอย่าง: สมภารคิดอยู่หลายตลบ แล้วก็ฉวยย่ามเดินออกไป
• ลา     v. 1. to take one's leave, say good-bye; n. 2. an ass, a donkey.
• ลาย     n. dots, stripes, flowers or other designs (as print on cloth, wall).
• ผู้พิพากษาิ    judge
• พิพากษายืน    [phi phāk sā yeūn] v. exp. uphold
• การพิพากษาครั้งสุดท้ายของพระเจ้าที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย    evaluation appraisal estimation

• 6 เมื่อผู้พิพากษาทั้งหลายของเขาถูกโยนลงที่หน้าผา เขาจะได้ยินถ้อยคำของข้าพระองค์ เพราะเป็นถ้อยคำไพเราะ
  6 When their judges are overthrown in stony places, they shall hear my words; for they are sweet.