ผู้เป่านกหวีด อังกฤษ

ผู้ n. 1. person; clf. 2. classifier for people. ตัวอย่าง:
ผู้เป่า blower bellows
เป่า 1) v. play (a wind instrument) ที่เกี่ยวข้อง: blow, sound, blare,
เป่านกหวีด v. blow a whistle ที่เกี่ยวข้อง: whistle
ป่า n. forest, woods. ตัวอย่าง: ข้างหนึ่งเป็นภูเขา อีกข้างหนึ่งเป็นป่าครึ้ม
ป่าน n. jute.
นก n. a bird, birds (in general), a prefix to which the particular designating
นกหวีด n. whistle
กห n. Ministry of Defence ที่เกี่ยวข้อง: MOD
หวี n. v. 1. a comb, to comb; 2. a hand of bananas; 3. the brush of an
หวีด v. scream
วี [wī] n. ( Anabas testudineus (Bloch, 1792) ) - Anabas testudineus v.
การเป่านกหวีด whistling blast whistle
ผักหวานนก [phak wān nok] n. exp. (Breynia hirsuta (Beille) Welzen & Pruesapan (Phyllanthaceae) ; Sauropus hirsutus Beille) Breynia hirsuta
ผักหวาน [phak wān] n. (Melientha suavis) Melientha suavis ; phak wan