พาเพอิน อังกฤษ

• papain

• พา     v. to lead, to conduct, to take (somebody some place), to carry.
• พอ     n. adj. adv. v. 1. enough, adequate; 2. to satisfy,
• อิ     she he
• อิน     [in] X into ; involved (in)
• จําเพาะพอดี    collide meet be coincident with come together accidentally coincide
• เพาเวอร์พอยท์    TM Powepoint
• ซัลฟาเพอริน    sulfaperin
• ลาเพา    [lā phao] v. poet. wheedle
• ฟรันทซ์ ฟ็อน พาเพิน    franz von papen
• จําเพาะ    be limited specific particular be specific distinct be particular
• พิเพอรีน    piperin piperine
• เพอรีลีน    perylene
• พาเดิน    walk
• มีค่าเพียงพอ    worthy
• เพิ่มขึ้น พอกพูน    vt. mount 2 ชื่อพ้อง: ascend; increase; rise