ศึกสองด้าน อังกฤษ

• v. to have two enemies at the same time;
  to face two enemies on two fronts.

• ศึก     1) n. campaign ที่เกี่ยวข้อง: fight, battle, conflict 2) n.
• สอ     [sø] adj. white
• สอง     n. adj. two, twice, double, twin, twain, couple. ที่เกี่ยวข้อง: สอง
• สองด้าน     bipartite two-way
• งด     v. 1. to cancel, to rescind; 2. to halt, to interrupt, to suspend
• ด้าน     n. 1. side, face, quarter, sector, aspect; adj. 2. unfinished or
• ซึ่งมีสองด้าน    adj. edged 2
• ทั้งสองด้าน    amb- bilateral ambi ambi- amb
• ที่มีสองด้าน    bilateral two-sided two-edged
• ที่มีสองด้าน two-    adj. two-
• ไอดีลสองด้าน    [søng dān] n. exp. two-sided ideal
• สถานีหลักสอง    lak song mrt station
• ทั้งสองด้าน ทั้งคู่    adj. bilateral 2
• ทั้งสองด้าน รอบ    prf. ambi prf. amb
• ที่มีสิบสองด้าน    twelve-sided

• ไม่มีกองทัพไหนสามารถสู้ศึกสองด้าน ไม่แม้แต่อัศวินแห่งคาร์เมล็อต
  No army can fight on two fronts, not even the Knights of Camelot.