สิ่งผูกมัดคน อังกฤษ

• band

• สิ     part. particle indicating definiteness or emphasis.
• สิ่ง     clf. eleg. thing, matter. ที่เกี่ยวข้อง: สิ่งพิมพ์ (printed
• สิ่งผูกมัด     shackle binding fetter
• ผูก     v. 1. to tie, bind, fasten; clf. 2. classifier for religious texts.
• ผูกมัด     [phūk mat] v. - be bound ; restrain adj. - binding v. - commit
• กม     [kom] v. obsol. control
• มัด     v. to tie, bind. ตัวอย่าง: พวกโจรมัดเขาไว้กับต้นไม้ The bandits tied
• คน     n. 1. a person, a man or a woman, a human being, a human; 2. a body, a
• สัตว์ที่ชอบกัดคน    biter
• คนตัดคน    god of gamblers
• ซึ่งผูกมัด    adj. obligated ชื่อพ้อง: obliged; beholden
• ซึ่งผิดคาด    unexpected unanticipated
• สิ่งที่งอกออกมาอย่างผิดปกติ    (จากคน, สัตว์, พืช) n. excrescence 2 ชื่อพ้อง: lump; wart; outgrowth
• คนตัดคน 2    god of gamblers ii
• คนตัดคน 3    god of gamblers iii: back to shanghai