อันหยาบคาย อังกฤษ

อัน a classifier for things in general use (which, that) where there is none or
หยาบ adj. v. 1. to be rough, coarse, crude (as of surfaces, fabrics,
หยาบคาย v. to be crude, coarse, vulgar, unmannerly (in speech or action).
ยา n. 1. medicine, drug; 2. tobacco, cigar, cigarette (short for ยาสูบ).
ยาบ adj. flapping ; waving
คา v. to be lodged in (as a broken off screw), to remain in (as a broken
คาย 1) v. spit out ที่เกี่ยวข้อง: disgorge, spew, expectorate 2) v.
คนหยาบคาย (คำหยาบ) คนขี้เกียจ, คนไม่เรียบร้อย, คนหยาบคาย, คนเฟอะฟะ n. slob ชื่อพ้อง: sloven; jerk; heel; sleet
หยาบคาย หยาบ adj. rude ชื่อพ้อง: coarse; uncouth; rough
เกี่ยวกับการดูหมิ่นเหยียดหยาม อันหยาบคาย adj. blasphemous ชื่อพ้อง: profane; irreligious
ที่หยาบคาย adj. unheard-
ไม่หยาบคาย unblotted clean
คนหยาบคาย คนโหดร้าย n. barbarian 2 ชื่อพ้อง: boor; fiend
คนชั้นต่ำ คนหยาบคาย n. boor ชื่อพ้อง: lout; oaf
คนหยาบคาย คนต่ำช้า n. vulgarian ชื่อพ้อง: barbarian; boor; churl