อุปัชฌายะ อังกฤษ

• n.
  preceptor ; ordainer ; the priest who officiates at an ordination ceremony
  ชื่อพ้อง: อุปัชฌาย์

• อุ     [u] n. rice wine ; fermented rice liquor
• อุป     pref. vice-
• อุปัชฌาย     preceptor
• ยะ     impolite particle used in questions.
• อุปัชฌาย์    n. ordination minister, official. ตัวอย่าง: สมภารเป็นองค์อุปัชฌาย์ที่วัดไผ่แดง The abbot is the ordination minister in the Phai Daeng Temple.
• พระอุปัชฌาย์    n. preceptor ที่เกี่ยวข้อง: priest who officiates at an ordination ceremony
• อัชฌา    1) n. compromise 2) n. courteousness ที่เกี่ยวข้อง: politeness
• อัชฌาสัย    1) n. politeness ที่เกี่ยวข้อง: courteousness 2) n. character
• อัชฌาจาร    n. impoliteness ที่เกี่ยวข้อง: misbehavior, discourtesy, transgression (of custom)
• อภิชฌา    n. greed
• อัชฌัตติก-    adj. internal ; individual
• มัชฌิมนิกาย    majjhima nikaya
• เพชฌาตตัดหัวนักโทษ    headsman
• ซายะ อิริเอะ    saaya irie
• อายะ มัตสึอูระ    aya matsuura