เป็นโรคปากเปื่อย อังกฤษ
- เป็น v. 1. to be, exist, become; 2. alive, living; sv. 3. as, for,
- เป็นโรค v. to have a disease, be diseased. ตัวอย่าง: บาดทะยักเป็นโรคอันร้ายแรง
- โร adj. swollen (used descriptive of the abdomen in conditions like worms in
- โรค n. a disease, a disorder, an ailment, a malady, an affection, a complaint,
- โรคปาก periodontal disease glossitis pharyngitis paradontal diseases gingivitis
- ปา v. throw ที่เกี่ยวข้อง: pitch
- ปาก n. clf. mouth ที่เกี่ยวข้อง: ริมฝีปาก (lips) ตัวอย่าง:
- ปากเปื่อย canker stomatitis
- เปื่อย v. to become tender, to disintegrate, to decompose; adj. soft,
- ติดโรคปากเปื่อย canker
- โรคปากเท้าเปื่อย hoof-and-mouth disease foot-and-mouth disease
- โรคปากและเท้าเปื่อย foot and mouth disease
- โรคเท้าเปื่อยปากเปื่อยของสัตว์ hoof-and-mouth disease foot and mouth disease aphthous fever foot-and-mouth disease
- อย่างเป็นโรค morbidly
- เป็นโรคมาก maladious sickly valetudinarian
มือถือ