เผ่ารูเบน อังกฤษ

• reuben

• เผ่า     n. a tribe, lineage, origin, stock. ตัวอย่าง: มีคนไทยเผ่าต่าง ๆ
• ผ่า     v. 1. to split, to cleave, to chop, to cut; 2. to break; 3. to
• รู     n. a hole, a gap, a cavity, an orifice. ตัวอย่าง: ในดินมีรูลึก There is
• รูเบน     reuben
• เบน     v. to veer, to incline, to lean, to turn. ตัวอย่าง: หอเบนไปข้างหนึ่ง
• บน     adv. prep. on, upper, above, overhead. ตัวอย่าง: ฝนตกลงบนหลังคา Rain
• มารูเบนิ    marubeni
• การเบน    sheer
• ดาร์ธ เบน    darth bane
• เกี่ยวกับนักเผด็จการ    oppressive tyrannical despotic
• (การปเบน    skew
• การบ่ายเบน    deflection
• คาร์ล เบนซ์    karl benz
• คาร์เบนิซิลลิน    carbenicillin
• พาราเบน    paraben

• 21:7 และบุตรชายของเมรารี, โดยครอบครัวของพวกเขา, จากชนเผ่ารูเบนและกาดและเศบูลุน, มีไปสิบสองเมือง.
  21:7 And to the sons of Merari, by their families, from the tribes of Reuben and Gad and Zebulun, there went twelve cities.