(ไว) คือ

• เป็นคำที่ใช้ในไวยากรณ์

• ไว:     ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน. ก.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• ไว:    ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน.ก. เคลื่อนไหว คิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉ

คำอื่น ๆ

1. "(ไกลบ้าน)" คือ
2. "(ไชยเชฐ)" คือ
3. "(ไตรภูมิ)" คือ
4. "(ไตรภูมิวินิจฉัย)" คือ
5. "(ไฟฟ้า)" คือ
6. "(ไวพจน์ประพันธ์)" คือ
7. "(ไวพจน์พิจารณ์)" คือ
8. "- การกลับคืนใหม่" คือ
9. "-abbreviation" คือ
10. "(ไตรภูมิวินิจฉัย)" คือ
11. "(ไฟฟ้า)" คือ
12. "(ไวพจน์ประพันธ์)" คือ
13. "(ไวพจน์พิจารณ์)" คือ