กระสัน คือ

• ก. คะนึง, คิดผูกพันอยู่, มีใจจดจ่ออยู่, เช่น ปู่กระสันถึงไก่ในไพรพฤกษ์. (ลอ); กระวนกระวายในกาม เช่น เดี๋ยวนี้นะพระองค์ทรงธรรม์ แสนกระสันจันทร์สุดาดวงสมร. (คาวี); ผูกให้แน่น เช่น กระสันเข้าไว้กับหลัก, ผูกพันพระพี่น้องสองก+모두 보이기...ระสันเข้าให้มั่นกับมือ. (ม. คำหลวง กุมาร), รัด เช่น สายกระสัน; ต่อเนื่อง เช่น มุขกระสัน; (ปาก) อยากมาก เช่น กระสันจะเป็นรัฐมนตรี.
  ว. แน่น เช่น พระขรรค์เหน็บกระสันอยู่เป็นนิจ.

• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กร:     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ:     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ระ:     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สัน:     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• ั:     ชั่วคราว
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ใช่ ความปรารถนาทางเพศ ตัณหา ความลุ่มหลง กระสัน

ความกระสันนี่เป็นคำที่ใช้กับผู้หญิงนี่หว่า

ด้วยเงื้อมมือของพวกคน ที่เจ้ากระสันจะปกป้องเหลือเกิน

ไอ้พวกที่กระสันอยากจะตามไปก็คงข้ามไปด้วย

เขาถูกเรียกว่าหนุ่มหน้าทอง เพราะความกระสันทองจนเป็นตำนาน

คำอื่น ๆ

1. "กระสอบทราย" คือ
2. "กระสอบทรายซ้อมมวย" คือ
3. "กระสอบใส่ขนสัตว์หรือขนแกะ" คือ
4. "กระสะ" คือ
5. "กระสัง" คือ
6. "กระสับกระส่าย" คือ
7. "กระสับกระส่าย -s." คือ
8. "กระสา" คือ
9. "กระสานติ์" คือ
10. "กระสะ" คือ
11. "กระสัง" คือ
12. "กระสับกระส่าย" คือ
13. "กระสับกระส่าย -s." คือ