การปฏิเสธ คือ

สัทอักษรสากล: [kān pa ti sēt]การออกเสียง:

การปฏิเสธ การใช้"การปฏิเสธ" อังกฤษ"การปฏิเสธ" จีน

การไม่ยอมรับ
ความไม่ชอบ
การยกเลิก
การบอกปัด
คําปฏิเสธ
ความไม่เห็นด้วย
การคัดค้าน
การออกเสียงปฏิเสธ
การไม่ยินยอมตาม
การหักล้าง
ไม่
การเพิกถอน
การล้มลง

ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กา: ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
การ: ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ปฏิ: คำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. ( ป. ; ส. ปฺรติ).
ปฏิเสธ: ก. ไม่รับ, ไม่ยอมรับ, เช่น ปฏิเสธการเชิญ, ไม่ยอมรับข้อเท็จจริง เช่น ปฏิเสธข้อกล่าวหา; ( ไว ) แสดงความหมายตรงกันข้ามกับยืนยัน รับ หรือ ยอมรับ. ( ป.
ฏ: พยัญชนะตัวที่ ๑๕ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรากฏ มกุฏกษัตริยาราม.
ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
เส: ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สธ: กระทรวงสาธารณสุข
ธ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๔ เป็นพวกอักษรต่ำ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สุเมธ มคธ. ๒ ทะ ( กลอน ) ส. ท่าน, เธอ,

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เธอเคยพูดถึงเรื่อง การปฏิเสธไม่ให้กู้ชีวิตไหมคะ

ฉันแน่ใจว่านั้นคงนับว่า ฉันให้การปฏิเสธรึเปล่า ?

ด้วยความเคารพนะ มาเรีย นั่นเป็นการปฏิเสธความจริง

ไม่แน่นอน มันเหมือนกับ การปฏิเสธว่าคุณตาสีน้ำตาล

เธอนี่ห่วงเรื่องการปฏิเสธอย่างสมเหตุสมผลจริง ๆ

การปฏิเสธ คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ