ก่ำต้น คือ

• (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นมะกล่ำตาช้าง. (ดู มะกล่ำ).

• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• ก่ำ:     ว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ต้น:     น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

คำอื่น ๆ

1. "ก่าย" คือ
2. "ก่ายกอง" คือ
3. "ก่ายกอด" คือ
4. "ก่ายขา" คือ
5. "ก่ำ" คือ
6. "ก่ำบึ้ง" คือ
7. "ก่ำเคือ" คือ
8. "ก่ำเบ้อ" คือ
9. "ก่ํา" คือ
10. "ก่ายขา" คือ
11. "ก่ำ" คือ
12. "ก่ำบึ้ง" คือ
13. "ก่ำเคือ" คือ