ขจุย คือ

• ขะ-
  ว. กระจุย.

• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• จุ:     ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

คำอื่น ๆ

1. "ขจาย" คือ
2. "ขจาว" คือ
3. "ขจิต" คือ
4. "ขจิริด" คือ
5. "ขจี" คือ
6. "ขจุยขจาย" คือ
7. "ขจ่าง" คือ
8. "ขณะ" คือ
9. "ขณะที่" คือ
10. "ขจิริด" คือ
11. "ขจี" คือ
12. "ขจุยขจาย" คือ
13. "ขจ่าง" คือ