ขจุยขจาย คือ
- v.
กระจายยุ่งเหยิง ชื่อพ้อง: กระจุยกระจาย คำตรงข้าม: เป็นระเบียบ, เป็นระเบียบเรียบร้อย
ตัวอย่างการใช้: เขาเริ่มโกย เริ่มคุ้ยเศษอาหารจนขยะขจุยขจาย
- ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
- ขจุย: ขะ- ว. กระจุย.
- จ: พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
- จุ: ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ขจาย: ขะ- ก. กระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ขจร เป็น ขจรขจาย. ( ข. ขฺจาย).
- จา: ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
