ขา คือ

• ๑
  น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า); สิ่งของซึ่งมีลักษณะคล้ายขาสำหรับยันหรือรองรับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ขาโต๊ะ ขาเก้าอี้ ขาตั้ง; เรียกส่วนที่ยื่นออกไปจากส่วน+모두 보이기...ใหญ่เหมือนรูปขา เช่น ขากางเกง.
  ๒
  น. พวก, ฝ่าย, เช่น ขานักเลง ขาเจ้าชู้; เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันเช่นไพ่ว่า ขา; คราว, เที่ยว, เช่น ขากลับ ขาเข้า ขาออก; (โบ) สลึง, ใช้เฉพาะราคาทองคำที่คิดเป็นราคาเงินบาท เศษที่เป็นสลึงเรียกว่า ขา เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท ๒ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสองขา ถ้าเป็นราคาเงิน ๘ บาท ๓ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสามขา.
  ๓
  ว. คำขานรับของผู้หญิง.
  ๔
  (โบ) ส. เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓ แทนคำว่า เขาสองคน เช่น สองขาพ่อลูก หมายถึง เขาสองคนพ่อลูก.

• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขาก:    ๑ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น.๒(โบ) ก. ภูมิใจ เช่น ความยินลากขากดีจะมีไหน. (อภัย). (ไทยใหญ่).
• ขาง:    ๑น. ไข่แมลงวัน เรียกว่า ไข่ขาง. (อะหม ขาง ว่า ขว้าง, วาง, ทิ้ง).๒(ถิ่น-อีสาน) น. รอดเรือน.๓(ถิ่น-อีสาน) น. โลหะชนิดหนึ่งอย่างเหล็กกระทะ.๔(ถิ่น-อีสาน) ก. อัง, ทำให้ร้อน, ทำให้สุก, เช่น เอาขี้ผึ้งไปขา

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ฉันถึงต้องมาแนะนำตัวและขอให้พวกเขาดูแลเธอดีๆไง

ฉันแน่ใจเ๊ธอสามารถหาบทลงโทษที่เหมาะสมให้เขาได้

ฉันไม่อยากเข้าไปแทรกระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้น

เขารู้ว่าถ้าเพื่อนๆของเขาไม่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้

เขารู้ว่าถ้าเพื่อนๆของเขาไม่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้

คำอื่น ๆ

1. "ขั้วโลกเหนือ" คือ
2. "ขั้วโลกใต้" คือ
3. "ขั้วไฟฟ้า" คือ
4. "ขั้วไฟฟ้านิเสธ" คือ
5. "ขั้วไฟฟ้าปฎิฐาน" คือ
6. "ขาก" คือ
7. "ขากถุย" คือ
8. "ขากน้ําลาย" คือ
9. "ขากบ" คือ
10. "ขั้วไฟฟ้านิเสธ" คือ
11. "ขั้วไฟฟ้าปฎิฐาน" คือ
12. "ขาก" คือ
13. "ขากถุย" คือ