ขาก คือ

สัทอักษรสากล: [khāk]การออกเสียง:

๑
ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น.
๒
(โบ) ก. ภูมิใจ เช่น ความยินลากขากดีจะมีไหน. (อภัย). (ไทยใหญ่).

ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ขา: ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันไม่อยากเข้าไปแทรกระหว่างเขากับผู้หญิงคนนั้น

ฟังนะ ไม่ว่ายังไง พวกเขาก็จะบอกว่า พวกเขาเจ็บตัว

จากนั้นเขาก็เริ่มทำรุนแรงกับเล็มมากขึ้นในปีนี้

เดี๋ยวพวกเขาก็จะจัดการขุดมันเองอย่างลับๆเองล่ะ

คุณทำให้เขากลายเป็นลูกไก่ในกำมือทุกๆวันอาทิตย์