ขาน คือ

สัทอักษรสากล: [khān]การออกเสียง:

๑
ก. กล่าว, เรียก, เอ่ย, พูด, ตอบ, เช่น ขานรับ ขานยาม.
๒
ว. ใช้ประกอบต่อคำ “ตาย” ว่า ไม้ตายขาน หมายความว่า ต้นไม้ที่ยืนต้นตายเป็นแถว ๆ.

ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ขา: ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันเคยได้ยินมาว่าสามีของคุณเป็นรุ่นพี่ของเขานะ

เขาน่าจะให้สถานที่ดีขึ้นเพื่อที่จะบูชาได้ต่อไป

เขาน่าจะทำแบบนั้นใช่มั๊ยนะ ? นักเรียน มีสายเข้ามา

ปัญหาของพวกเขานี่คนละระดับกับปัญหาของพวกเราเลย

เราไม่นอน เขานอนไม่ได้ เรานอนไม่ได้ และฉันก็กลัว