ขุ่นมัว คือ

• ว. ไม่แจ่มใส.

• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขุ่น:     ว. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• นม:     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มัว:     ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว
• ั:     ชั่วคราว
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

หนูคนนี้ จะทำให้น้ำที่ขุ่นมัว กลับมาใสเหมือนเดิม

แต่ฉันก็ยังอยู่ในรถบ้าน กับอารมณ์ขุ่นมัวของฉัน

และมันก็ทำให้ขุ่นมัวกว่ามาก ขึ้นและมากขึ้นและ

อากาศก็ขุ่นมัว เมื่อมีสิ่งที่เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่

ท้องฟ้ายังคงเป็นสีฟ้า แต่ทำไมทุกอย่างถึงขุ่นมัว

คำอื่น ๆ

1. "ขุยไผ่" คือ
2. "ขุ่น" คือ
3. "ขุ่นข้อง" คือ
4. "ขุ่นข้องหมองหมาง" คือ
5. "ขุ่นข้องหมองใจ" คือ
6. "ขุ่นหมอง" คือ
7. "ขุ่นเคือง" คือ
8. "ขุ่นเคืองกับ" คือ
9. "ขุ่นเคืองจาก" คือ
10. "ขุ่นข้องหมองหมาง" คือ
11. "ขุ่นข้องหมองใจ" คือ
12. "ขุ่นหมอง" คือ
13. "ขุ่นเคือง" คือ