คนโง่เง่า คือ
- n.
ผู้ที่ไม่ฉลาดหรือไม่รู้เท่าทันอย่างมาก
,
, ชื่อพ้อง: คนโง่ คำตรงข้าม: คนฉลาด
ตัวอย่างการใช้: อย่าคิดว่าชาวป่าชาวดอยเป็นคนโง่เง่า
clf.: คน
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คน: ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- คนโง่: n. ผู้ที่ไม่ฉลาดหรือไม่รู้เท่าทัน , , ชื่อพ้อง: คนเขลา, คนโง่เขลา คำตรงข้าม: คนฉลาด ตัวอย่างการใช้:
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- โง: ก. ยก (ใช้แก่หัว) เช่น โงหัวไม่ขึ้น.
- โง่: ว. เขลา, ไม่ฉลาด, ไม่รู้.
- โง่เง่า: ว. โง่มาก.
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- เง่า: ว. โง่, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ โง่ เป็น โง่เง่า.
- ง่า: ๑ ก. เงื้อ, อ้า, กางออก. น. ค่าคบไม้. ๒ น. เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปยักษ์หรือลิงในท่าเหาะ ว่า หนังง่า. ( ลัทธิ ).
