คร่ําครวญ คือ
- อาลัย
อาวรณ์
เศร้าโศก
เสียใจ
เสียใจมาก
ร่ําไห้
โอดครวญ
กันแสง
กําสรวล
ครวญ
ร้องไห้
รําพัน
สะอื้น
โหยไห้
รําพึง
รําพึงรําพัน
ร้องไห้ฟูมฟาย
้สะอึกสะอื้น
โหยหวน
เศร้าโศกเสียใจ
โศกเศร้าถึง
ร้องครวญคราง
ครวญคราง
พูดเสียงสะอื้น
ครวญถึง<+모두 보이기...
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คร่ํา: คร่ําคร่า เก่ามาก เก่าแก่ เก่าคร่ําคร่า
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- ร่ํา: พร่ํา รําพัน
- ํ: ไม้แข็ง
- ครวญ: คฺรวน ก. ร้องรำพัน.
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- ญ: พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ
