คร่ําครวญกับ คือ

• สะอึกสะอื้นกับ

• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• คร่ํา:     คร่ําคร่า เก่ามาก เก่าแก่ เก่าคร่ําคร่า
• คร่ําครวญ:     อาลัย อาวรณ์ เศร้าโศก เสียใจ เสียใจมาก ร่ําไห้ โอดครวญ กันแสง กําสรวล ครวญ ร้องไห้ รําพัน สะอื้น โหยไห้ รําพึง รําพึงรําพัน ร้องไห้ฟูมฟาย
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ร่ํา:     พร่ํา รําพัน
• ํ:     ไม้แข็ง
• ครวญ:     คฺรวน ก. ร้องรำพัน.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• ญ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กับ:     ๑ น. เครื่องดักสัตว์ชนิดหนึ่ง มีลิ้นหรือไก เมื่อไปกระทบเข้าก็จะปิดหรืองับทันที, โดยปริยายหมายถึงอุบายที่ใช้ล่อให้หลงเชื่อ. ๒
• ั:     ชั่วคราว
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

คำอื่น ๆ

1. "คร่ำเครอะ" คือ
2. "คร่ำเคร่ง" คือ
3. "คร่ำเงิน" คือ
4. "คร่ํา" คือ
5. "คร่ําครวญ" คือ
6. "คร่ําครวญถึง" คือ
7. "คร่ําครวญหา" คือ
8. "คร่ําครวญออกมาด้วย" คือ
9. "คร่ําครวญเกี่ยวกับ" คือ
10. "คร่ํา" คือ
11. "คร่ําครวญ" คือ
12. "คร่ําครวญถึง" คือ
13. "คร่ําครวญหา" คือ