ความผิดปกติของเพศ คือ

• กะเทย
  ความผิดปกติของการแยกเพศ

• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ความ:     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความผิด:     บาป อกุศล ความอ่อนแอ ทัณฑ์ โทษ โทษทัณฑ์ อาบัติ ข้อผิดพลาด ความผิดพลาด การกระทำที่ไม่ยุติธรรม การล่วงละเมิดสิทธิของผู้อื่น ความอยุติธรรม
• ความผิดปกติ:     1) n. อาการที่แปลกไปจากธรรมดา, ไม่เป็นเหมือนที่เคยปฏิบัติมา ชื่อพ้อง: ความผิดธรรมดา, ความแปลกประหลาด, ความแปลก คำตรงข้าม: ความปกติ,
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• วา:     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม:     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ผ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
• ผิ:     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิด:     ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
• ผิดปกติ:     ผิดแบบ ผิดพวก ประหลาด แปลก เสีย แปลกประหลาด ผิดจากธรรมดา ผิดธรรมดา ผิดแปลก ผิดวิสัย พิลึก พิศดาร เพี้ยน น่าเกลียด พิกลพิการ ผิดรูปร่าง น่ากลัว
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ปก:     ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
• ปกต:     ธรรมดา เรื่อยๆ ไม่น่าสนใจ ไม่น่าตื่นเต้น
• ปกติ:     ปะกะติ, ปกกะติ ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. ( ป. ; ส. ปฺรกฺฤติ).
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ติ:     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขอ:     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ของ:     น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อง:     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• เพ:     ก. พังทลาย.
• เพศ:     น. รูปที่แสดงให้รู้ว่าหญิงหรือชาย; ( ไว ) ประเภทคำในบาลีและสันสกฤตเป็นต้น, ตรงกับ ลิงค์ หรือ ลึงค์; เครื่องแต่งกาย; การประพฤติปฏิบัติตน เช่น
• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• ศ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๘ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและเป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาสันสกฤตและภาษาอื่น เช่น ศาลา อากาศ ไอศกรีม วงศ์.

ประโยค

การเผาไหม้ในช่องคลอดเป็น ความผิดปกติของเพศหญิงที่ พบได้บ่อยซึ่งสามารถพิจารณาได้จากหลายสาเหตุ

คำอื่น ๆ

1. "ความผิดปกติของระบบประสาทอัตโนมัติ" คือ
2. "ความผิดปกติของร่างกาย" คือ
3. "ความผิดปกติของสัตว์" คือ
4. "ความผิดปกติของอะโกลบูลินในเลือด" คือ
5. "ความผิดปกติของเนื้อไม้" คือ
6. "ความผิดปกติของเมตาบอลิซึม" คือ
7. "ความผิดปกติของเลือด" คือ
8. "ความผิดปกติของโปรตีนในเลือด" คือ
9. "ความผิดปกติของไขกระดูก" คือ
10. "ความผิดปกติของอะโกลบูลินในเลือด" คือ
11. "ความผิดปกติของเนื้อไม้" คือ
12. "ความผิดปกติของเมตาบอลิซึม" คือ
13. "ความผิดปกติของเลือด" คือ