ความเห็นแก่ตัว คือ

• n.
  การมุ่งเอาแต่ประโยชน์ส่วนตัว
  ชื่อพ้อง: ความเห็นแก่ได้
  ตัวอย่างการใช้: ความเห็นแก่ตัวเป็นสาเหตุแห่งความชั่วทั้งมวล

• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ความ:     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความเห็น:     น. ข้อวินิจฉัยหรือความเชื่อที่แสดงออกตามที่เห็น รู้ หรือ คิด เช่น ฉันมีความเห็นว่านักมวยไทยจะเป็นฝ่ายชนะ ผมมีความเห็นว่าเขาเป็นคนน่าเชื่อถือ.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• วา:     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม:     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• เห:     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เห็น:     ก. อาการของตาที่ประสบรูป, ปรากฏแก่ตา, ปรากฏแก่ใจ, คิดรู้.
• เห็นแก่:     ก. มุ่งเฉพาะเพื่อ เช่น เห็นแก่ตัว เห็นแก่พวก เห็นแก่ได้.
• เห็นแก่ตัว:     ซึ่งแสวงหาความสุขส่วนตัว ซึ่งแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัว หน้าเลือด หน้าโลหิต เอาเปรียบ เอาแต่ได้ งก ต้องการ ละโมบ อยากได้ โลภ ใจแคบ คำนึงถึงตัวเอง
• ห:     พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
• ็:     น่าเบื่อ
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• แก:     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่:     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• แก่ตัว:     ว. ย่างเข้าวัยแก่.
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตัว:     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ั:     ชั่วคราว

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

จะรุมเร้าทุกด้านโดยไม่เสมอภาคของความเห็นแก่ตัว

เพราะความเห็นแก่ตัวของแม่ แม่ไม่สามารถมอบชินจอน

บนความเห็นแก่ตัว ความขี้ขลาดและความไม่ซื่อสัตย์

แม้ว่าพ่อจะอยู่กับเรา เพราะความเห็นแก่ตัวของแม่

แต่มันจะเป็นความเห็นแก่ตัว ที่ขอร้องคุณให้เลือก

คำอื่น ๆ

1. "ความเห็นอกเห็นใจ" คือ
2. "ความเห็นอกเห็นใจคนอื่น" คือ
3. "ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น" คือ
4. "ความเห็นเพิ่มเติม" คือ
5. "ความเห็นแก่.....วัตถุประสงค์" คือ
6. "ความเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว" คือ
7. "ความเห็นแก่ผู้อื่น" คือ
8. "ความเห็นแก่ได้" คือ
9. "ความเห็นแจ้ง" คือ
10. "ความเห็นเพิ่มเติม" คือ
11. "ความเห็นแก่.....วัตถุประสงค์" คือ
12. "ความเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว" คือ
13. "ความเห็นแก่ผู้อื่น" คือ