คำสั่งสั้น คือ
- คำแถลงการณ์สั้น
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คำ: ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
- คำสั่ง: พระบรมราชโองการ ข้อบังคับ ซึ่งต้องกระทำ ซึ่งได้รับคำสั่ง อาณัติ เป็นหน้าที่ต้องกระทำ เป็นเชิงบังคับ ใช้การบังคับ กฎ กฎข้อบังคับ คำบัญชา คำพิพากษา
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- สั่ง: ๑ ก. บอกไว้เพื่อให้ทำหรือให้ปฏิบัติเป็นต้น เช่น ครูสั่งให้นักเรียนทำการบ้าน แม่สั่งให้ถูบ้าน; บอกไว้อาลัยในการที่จะจากไป เช่น ฝนสั่งฟ้า
- ั: ชั่วคราว
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- สั้น: ว. ลักษณะส่วนหนึ่งของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะยืดหรือยืนเป็นเส้นตรงจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่งน้อยกว่าอีกสิ่งหนึ่งเมื่อมีการเปรียบเทียบกัน เช่น
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "คำสั่ง" คือ
- "คำสั่งการ" คือ
- "คำสั่งศาล" คือ
- "คำสั่งสอนศาสนา" คือ
- "คำสั่งสอนหรือเรื่องราวของพระเยซูคริสต์" คือ
- "คำสั่งหรือคำพิพากษาของศาลชนิดนี้" คือ
- "คำสั่งห้าม" คือ
- "คำสั่งห้ามค้าขาย" คือ
- "คำสั่งอย่างเป็นทางการ" คือ
- "คำสั่งสอนศาสนา" คือ
- "คำสั่งสอนหรือเรื่องราวของพระเยซูคริสต์" คือ
- "คำสั่งหรือคำพิพากษาของศาลชนิดนี้" คือ
- "คำสั่งห้าม" คือ