ค้าง คือ
สัทอักษรสากล: [khāng]การออกเสียง: ค้าง การใช้"ค้าง" อังกฤษ"ค้าง" จีน
- ๑
ก. ตกลงมาหรือขึ้นไปติดอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, ติดอยู่กลางทาง, ติดอยู่, เช่น เรือค้างแห้ง ค้างหนี้, ยังไม่แล้วเสร็จตามที่กำหนด เช่น ทำงานค้าง; เหลือกหรืออ้าแล้วเอาลงหรือหุบไม่ได้ เช่น ตาค้าง อ้าปากค้าง ขากรรไตรค้าง; แรมคืน, ค+모두 보이기...
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- ค้า: ๑ ก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ. ๒ ( โบ ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. ( ตะเลงพ่าย ), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. ( ม. คำหลวง
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.