จ๋า คือ

สัทอักษรสากล: [jā]การออกเสียง:

จ: พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
จ่า: ๑น. หัวหน้า, หัวโจก, เช่น จ่าฝูง จ่าโขลง; ยศทหารและตำรวจชั้นประทวน เช่น จ่าตรี จ่าสิบตำรวจ, บรรดาศักดิ์ในราชสำนัก เช่น จ่าแผลงฤทธิรอนราญ จ่าเร่งงานรัดรุด, ตำแหน่งหัวหน้าธุรการบางอย่าง เช่น จ่าศาล; ก
จ้า: ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ทำกันเถอะ เร็วอีก เนื้อจ๋า ฟัน ฟัน เนื้อจ๋า ฟันน่ะ

ทำกันเถอะ เร็วอีก เนื้อจ๋า ฟัน ฟัน เนื้อจ๋า ฟันน่ะ

ข้าแน่นอนอยู่แล้ว มันเป็นโชคชะตาของข้า เข้าจ๋าย !

ไม่เลวนี่ แต่เค้าห้ามใส่แบบที่ดูอินเดียแดงจ๋าไป

ลูกจ๋า ตอนนี้พ่อสอนวิชาแพทย์ ไม่ได้จับคนไข้แล้ว