ฉกาจ คือ

สัทอักษรสากล: [cha kāt]การออกเสียง:

ฉ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
ฉก: ๑ ก. ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว; สับ, โขก, เช่น งูฉก. ๒ น. ชื่อปาล์มชนิด Arenga westerhoutii Griff. วงศ์ Palmae ขึ้นตามป่าดิบชื้นทางภาคใต้
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กา: ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
จ: พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เขามีความเก่งฉกาจมาก ในการใช้อุปกรณ์คอมพิวเตอร์

เราเรียกมันว่า เสือเขี้ยวดาบ นักล่าตัวฉกาจเลยล่ะ

เธอเพิ่งกอดกับศัตรูตัวฉกาจ ก่อนขึ้นออดิชั่นเลยนะ

เขาเป็นทนายเก่งฉกาจ เป็นคนดีที่สุดคนนึงที่รู้จัก

แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ จากตัวฉกาจกลายเป็นคนธรรมดา