ฉทึง คือ

• ฉะ-
  น. แม่น้ำ เช่น ฉทึงธารคีรีเหวผา. (ดุษฎีสังเวย), ใช้ว่า จทึง ชทึง ชรทึง สทิง สทึง หรือ สรทึง ก็มี. (ข. สฺทึง ว่า คลอง).

• ฉ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

คำอื่น ๆ

1. "ฉงนสนเท่ห์" คือ
2. "ฉงนใจ" คือ
3. "ฉงาย" คือ
4. "ฉทวาร" คือ
5. "ฉทานศาลา" คือ
6. "ฉนวน" คือ
7. "ฉนวนกันความร้อน" คือ
8. "ฉนวนกาซา" คือ
9. "ฉนวนกาซ่า" คือ
10. "ฉทวาร" คือ
11. "ฉทานศาลา" คือ
12. "ฉนวน" คือ
13. "ฉนวนกันความร้อน" คือ