ฉวย คือ

สัทอักษรสากล: [chūay]การออกเสียง:

ฉ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เพียงแต่เราต้องฉกฉวยและไขว่คว้ามันมาเป็นของเรา

แม่พวกขอทานนั่นแค่พยายามฉวยประโยชน์จากโอกาสนี้

ที่จะไม่มีความคิดฉาบฉวยก่อนที่เขาจะแต่งงานหรอก

ชิลลาและโกคูรยอจะฉวยโอกาสบุกรุกดินแดนของเราได้

ถึงเม้เราจะมีโอกาส แต่เรายังไม่พร้อมที่ฉกฉวยมัน